sds-info
Een veiligheidsinformatieblad (afgekort Veiligheidsinformatieblad) is een basisdocument voor de veilige omgang met chemische stoffen en mengsels. Het bevat gedetailleerde informatie over risico's, gezondheidsbescherming, transport en afvalverwerking. Het is vereist door de EU-wetgeving en verplicht voor alle entiteiten die chemicaliën produceren, importeren of op de markt brengen.
Veiligheidsinformatiebladen dienen ook als basis voor het melden van gevaarlijke mengsels aan antigifcentra in het zogenaamde PCN-formaat (Poison Centre Notification), zoals vereist door bijlage VIII van de CLP-verordening.
Wie gebruikt veiligheidsinformatiebladen?
Veiligheidsinformatiebladen zijn een essentieel hulpmiddel voor veel organisaties die in contact komen met chemische stoffen:
Werkgevers
voor risicobeoordeling en implementatie van veiligheidsmaatregelen
Personeel
voor de veilige omgang met chemicaliën
Scheepvaartmaatschappijen
voor de correcte behandeling en het transport van gevaarlijke goederen
Antigifcentra
voor het verlenen van eerste hulp in geval van blootstelling
Consumenten
voor weloverwogen beslissingen over productgebruik
Wettelijke vereisten voor SDS onder REACH
Veiligheidsinformatiebladen (SDS) worden gereguleerd door de REACH-verordening (EG nr. 1907/2006) en de inhoud ervan wordt bepaald door bijlage II van deze verordening. De huidige structuur is vastgelegd in Verordening (EU) 2020/878 van de Commissie, die bindend is vanaf 1 januari 2023 en rekening houdt met de wijzigingen die voortvloeien uit het wereldwijd geharmoniseerde systeem voor de classificatie en etikettering van chemische stoffen (GHS).
Dit formaat is uniform in de hele Europese Unie en zorgt voor duidelijkheid en een gemakkelijke oriëntatie van de informatie. Elk veiligheidsinformatieblad moet worden opgesteld volgens een vaste indeling in 16 secties. Deze secties omvatten bijvoorbeeld classificatie, eerstehulpmaatregelen of opslag.
Taal- en distributievereisten
SDS-taal
Tenzij een lidstaat anders bepaalt, moet het veiligheidsinformatieblad worden opgesteld in de officiële taal van het land waaraan het product wordt geleverd.
Vorm en beschikbaarheid
Het document moet kosteloos aan de ontvanger worden verstrekt, in gedrukte of elektronische vorm.
Overdrachtsdatum
Het veiligheidsinformatieblad (SDS) moet uiterlijk op de datum van de eerste levering van de stof of het mengsel worden verstrekt.
Wanneer moet een veiligheidsinformatieblad bij een product worden meegeleverd?
De verplichting om een veiligheidsinformatieblad voor een product te verstrekken is gebaseerd op de samenstelling en classificatie ervan. Over het algemeen zijn er verschillende productgroepen waarvoor een veiligheidsinformatieblad moet worden verstrekt:
- een stof of mengsel dat is geclassificeerd als gevaarlijk volgens Verordening (EG) nr. 1272/2008 (CLP),
- een stof die persistent, bioaccumulatief en toxisch (PBT) of zeer persistent en zeer bioaccumulatief (vPvB) is volgens bijlage XIII van REACH,
- een stof die is opgenomen in de autorisatielijst volgens bijlage XIV van REACH.
Opmerking: Voor mengsels die niet officieel als gevaarlijk zijn geclassificeerd, maar wel een bepaalde hoeveelheid gevaarlijke ingrediënten bevatten, moet op verzoek een veiligheidsinformatieblad worden verstrekt overeenkomstig artikel 31, lid 3, van de REACH-verordening.
Er zijn product- en stofgroepen waarvoor geen veiligheidsinformatieblad hoeft te worden opgesteld – dit betreft doorgaans artikelen of specifieke producten die onder andere wetgeving vallen.
- Artikelen (bijv. eindproducten die bij normaal gebruik geen gevaarlijke stoffen afgeven)
- Geneesmiddelen voor menselijk en dierlijk gebruik
- Cosmetische producten
- Medische hulpmiddelen
- Voedsel en diervoeder
- Radioactieve stoffen
- Tussenproducten die niet in de handel worden gebracht
Let op: Hoewel dit niet expliciet wettelijk verplicht is, kan er in de praktijk een veiligheidsinformatieblad (SDS) voor deze producten worden opgesteld – bijvoorbeeld vanwege klantvereisten, export buiten de EU of om duidelijke informatie te verstrekken over veilig gebruik.
Wie is verantwoordelijk voor het veiligheidsinformatieblad en wie stelt het samen?
De juistheid en actualiteit van het veiligheidsinformatieblad is de verantwoordelijkheid van elke partij in de toeleveringsketen, ongeacht wie het document daadwerkelijk heeft opgesteld. Met andere woorden: degene die de stof of het mengsel op de markt brengt, draagt de volledige juridische verantwoordelijkheid.
Stoffenleverancier
De fabrikant, importeur of enige vertegenwoordiger is in eerste instantie verantwoordelijk voor het veiligheidsinformatieblad (SDS).
Mengselleverancier
Het veiligheidsinformatieblad is niet alleen de verantwoordelijkheid van de oorspronkelijke fabrikant van het mengsel, maar ook van iedereen die het verder distribueert, verpakt of etiketteert.
Het opstellen van het veiligheidsinformatieblad moet worden uitgevoerd door een gekwalificeerde professional die over de nodige kennis en ervaring beschikt of de vereiste training heeft gevolgd.
- Een persoon met de juiste kennis van de chemische wetgeving,
- een persoon met ervaring op het gebied van toxicologie, ecologie en arbeidsveiligheid,
- of een persoon die trainingen of cursussen heeft gevolgd.
Let op: De wetgeving (REACH) definieert de term "professioneel bekwame persoon" niet precies, maar algemeen wordt aangenomen dat het verwijst naar een individu of team met ervaring en expertise op een bepaald gebied.
In sommige gevallen vereist deze professionele competentie echter ook kennis van andere specifieke regelgeving die van toepassing is op bepaalde soorten stoffen of producten.
- explosieven
- biociden
- gewasbeschermingsmiddelen
- detergenten die oppervlakteactieve stoffen bevatten
Wanneer en waarom een veiligheidsinformatieblad bijwerken?
Het veiligheidsinformatieblad moet worden bijgewerkt telkens wanneer er een wijziging optreedt die van invloed kan zijn op de risicobeoordeling of de hantering van de stof of het mengsel.
Verandering in gevaar
Wijziging in risicobeheersingsmaatregelen
Toestemming verlenen of weigeren
Opslagbeperkingen
Wijziging van het formele uiterlijk
10 + 1 veelgestelde vragen over het veiligheidsinformatieblad
Een veiligheidsinformatieblad is verplicht als een stof of mengsel als gevaarlijk is geclassificeerd volgens de CLP-verordening, of als het stoffen bevat die voorkomen in het PBT-, vPvB-register of de REACH-lijst van toegestane stoffen. Voor sommige niet-geclassificeerde mengsels wordt het op verzoek verstrekt.
Nee. Het veiligheidsinformatieblad (SDS) is niet van toepassing op afgewerkte producten (zoals kunststofonderdelen of meubels), farmaceutische producten, cosmetica, levensmiddelen of diervoeder. In de praktijk wordt het echter soms vrijwillig voor deze producten opgesteld, bijvoorbeeld op verzoek van de klant.
Ja – elke partij in de toeleveringsketen die een stof of mengsel op de markt brengt, is verantwoordelijk voor de actualiteit en juistheid van het veiligheidsinformatieblad.
Het veiligheidsinformatieblad moet de 16 onderdelen bevatten die zijn vastgelegd in bijlage II van de REACH-verordening, waaronder informatie over gevaren, eerste hulp, gezondheidsbescherming, transport en afvalbeheer.
De SDS wordt verwerkt in de officiële taal van het doelland – bijvoorbeeld in Tsjechië, in het Tsjechisch.
Het veiligheidsinformatieblad moet worden opgesteld door een professioneel gekwalificeerde persoon, dat wil zeggen iemand met voldoende kennis van chemische wetgeving, risico's en ervaring op het gebied van arbeidsveiligheid of toxicologie.
Bijvoorbeeld wanneer de classificatie van de aanwezige stoffen verandert, er nieuwe toxicologische gegevens beschikbaar komen, een vergunning wordt verleend/geweigerd of de formele eisen wijzigen. Een bijgewerkt informatieblad moet kosteloos worden verstrekt aan iedereen die het product in de afgelopen 12 maanden heeft gekocht.
Vraag de leverancier hiernaar met verwijzing naar artikel 31 van de REACH-verordening. Als hij dit niet verstrekt, overtreedt hij de wet en kan hij worden gesanctioneerd.
Niet per se. Het kan ook elektronisch worden opgeslagen, maar het moet te allen tijde toegankelijk zijn voor werknemers en inspectiediensten.
Niet per se. De verplichting is gebaseerd op Europese wetgeving, maar sommige derde landen kunnen vergelijkbare eisen stellen. Over het algemeen wordt aangeraden om ook voor exportdoeleinden een veiligheidsinformatieblad (SDS) op te stellen.
Een veiligheidsinformatieblad (SDS) kan worden opgesteld op basis van twee soorten documenten:
Op basis van het originele SDS van de leverancier – als u het product alleen doorverkoopt of herverpakt, kunt u eenvoudig het originele veiligheidsinformatieblad gebruiken en dit aanpassen aan uw eigen behoeften.
Op basis van de samenstelling van uw eigen mengsel – als u het product zelf mengt (bijvoorbeeld uit meerdere chemicaliën), moet u het productrecept en de veiligheidsinformatiebladen voor de afzonderlijke grondstoffen aanleveren.
Structuur van het veiligheidsinformatieblad
Het document heeft een duidelijke structuur en bestaat uit 16 secties. De titels van de afzonderlijke secties en subsecties zijn opgenomen in bijlage II, deel B van de REACH-verordening.
1.1. Productidentificatie
1.2. Relevante vastgestelde toepassingen van de stof of het mengsel en afgeraden toepassingen
1.3. Gegevens van de leverancier van het veiligheidsinformatieblad
1.4. Noodnummer
2.1. Classificatie van de stof of het mengsel
2.2. Etiketteringselementen
2.3. Overige gevaren
3.1. Stoffen
3.2. Mengsels
4.1. Beschrijving van eerstehulpmaatregelen
4.2. Belangrijkste symptomen en gevolgen, zowel acuut als vertraagd
4.3. Indicatie van eventuele onmiddellijke medische aandacht en speciale behandeling
5.1. Blusmiddelen
5.2. Bijzondere gevaren die voortvloeien uit de stof of het mengsel
5.3. Advies voor brandweerlieden
6.1. Persoonlijke voorzorgsmaatregelen, beschermingsmiddelen en noodprocedures
6.2. Milieuvoorzorgsmaatregelen
6.3. Methoden en materialen voor inperking en opruiming
6.4. Verwijzing naar andere paragrafen
7.1. Voorzorgsmaatregelen voor veilig gebruik
7.2. Voorwaarden voor veilige opslag van stoffen en mengsels, inclusief eventuele onverenigbaarheden
7.3. Specifieke eindgebruik(en)
8.1. Regelparameters
8.2. Belichtingsregeling
9.1. Informatie over de basis fysische en chemische eigenschappen
9.2. Overige informatie
10.1. Reactiviteit
10.2. Chemische stabiliteit
10.3. Mogelijkheid van gevaarlijke reacties
10.4. Te vermijden omstandigheden
10.5. Onverenigbare materialen
10.6. Gevaarlijke ontledingsproducten
11.1. Informatie over de gevarenklassen zoals gedefinieerd in Verordening (EG) nr. 1272/2008
11.2. Informatie over andere gevaren
12.1. Toxiciteit
12.2. Persistentie en afbreekbaarheid
12.3. Bioaccumulatief potentieel
12.4. Mobiliteit in de bodem
12.5. Resultaten van PBT- en vPvB-onderzoek
12.6. Hormoonverstorende eigenschappen
12.7. Overige schadelijke effecten
13.1. Afvalbeheermethoden
14.1. UN-nummer of identificatienummer
14.2. Correcte UN-verzendnaam
14.3. Transportgevarenklasse(n)
14.4. Verpakkingsgroep
14.5. Milieugevaren
14.6. Speciale voorzorgsmaatregelen voor de gebruiker
14.7. Zeetransport van bulkgoederen volgens IMO-instrumenten
15.1. Veiligheids-, gezondheids- en milieuregelgeving/wetgeving specifiek voor de stof of het mengsel
15.2. Chemische veiligheidsbeoordeling
Wil je zien hoe een veiligheidsinformatieblad er in werkelijkheid uitziet?
Bekijk een praktisch voorbeeld van een veiligheidsinformatieblad (SDS) en zie wat elke sectie precies inhoudt. Het voorbeelddocument helpt u de vereisten en de structuur van een veiligheidsinformatieblad beter te begrijpen, evenals het hele proces van het schrijven ervan.
Onze klanten
Sluit u aan bij ruim 900 bedrijven die al naar volle tevredenheid gebruik hebben gemaakt van onze producten of diensten.
Wij gebruiken cookies
We gebruiken cookies op onze website om inzicht te krijgen in het gedrag van onze bezoekers, zodat we inhoud kunnen aanbieden op basis van hun voorkeuren.
Meer over cookies ×